To, co ważne... Krótki przewodnik po świecie..

TO, CO WAŻNE… dla dzieci, rodziców, drużynowych i instruktorów harcerskich, nauczycieli, wychowawców!

Zarówno formę, jak i sposób zaprezentowania treści w książeczce autorstwa Rafała Ryszki, można porównać do bardzo szczególnego apelu, do dziecięcego manifestu. Gdy oddajemy głos dzieciom i słuchamy tych głosów z uwagą, docieramy do dziecięcych potrzeb i dostrzegamy ich szczególny sposób rozumienia otaczającego świata. Ta percepcja pozbawiona jest zniekształceń i uproszczeń, domaga się prawdy, spójności, drogowskazu. Bohater tej krótkiej opowieści, niczym saper, rozbraja świat wartości współczesnych dorosłych (rodziców, wychowawców), dostrzegając w nim wiele sprzeczności. Każde dziecko potrzebuje korzeni i skrzydeł. Uniwersalne wartości i potrzeby, przekazywane przez bliskich znaczących, o które upomina się dziecko w uchwyconym przez autora dialogu, pozwolą zapuścić zarówno korzenie, jak i rozwinąć skrzydła. Rafałowi Ryszce należą się podziękowania za to, że nam, dorosłym, zechciał o tym przypomnieć.

dr Monika Kurzynoga
Pedagog

Bo dorosłemu nikt nie powie: „Wynoś się”, a dziecku często się tak mówi. ­Zawsze jak dorosły się krząta, to dziecko się plącze, dorosły żartuje, a dziecko błaznuje, dorosły płacze, a dziecko się maże i beczy, dorosły jest ruchliwy, dziecko wiercipięta, dorosły smutny, a dziecko skrzywione, dorosły roztargniony, dziecko gawron, fujara. Dorosły się zamyślił, dziecko zagapiło. Doros­ły robi coś powoli, a dziecko się guzdrze. Niby żartobliwy język, a przecież niedelikatny. Pędrak, brzdąc, malec, rak – nawet kiedy się nie gniewają, kiedy chcą być dobrzy. Trudno, przyzwyczailiśmy się, ale czasem przykro i gniewa takie lekceważenie.

J. Korczak, Kiedy znów będę mały

(w: J. Korczak, Fragmenty utworów, Warszawa 1978, s. 181)