Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację

Destygmatyzacja przestępców, będąca integralnym elementem właściwej resocjalizacji, może (i powinna) być odczytywana także jako integralny element realizacji fundamentalnych zasad życia społecznego, jakie zostały wskazane w nauczaniu Kościoła. Autor omawia kolejno te zasady jako określające poszczególne konteksty resocjalizacyjne, w których dokonuje się destygmatyzacja. Prezentację tę uzupełnia sugestiami odnoszącymi się do zadań duszpasterstwa więziennego oraz uwagami związanymi z kontekstem społeczno-prawnym i komunikacyjno-językowym destygmatyzacji, z myślą o włączeniu jej w proces resocjalizacji w warunkach zakładów karnych, poprawczych oraz wychowawczych.

W części pierwszej książki autor opisuje kryzys dotychczasowych podejść w resocjalizacji i przykładowe kierunki jego przezwyciężania, uwzględniające konieczność destygmatyzacji w procesie resocjalizacyjnym. Zwraca przy tym uwagę na mające niebagatelne znaczenie dla procesu resocjalizacji warunki kulturowo-cywilizacyjne i społeczne, które stanowią szersze tło wspomnianego kryzysu, a same podlegając deformacjom, są zarazem źródłem społecznych patologii.

Część drugą książki poświęcono rozważaniom o destygmatyzacji przestępców w różnych kontekstach resocjalizacyjnych, ujmowanych na gruncie poszczególnych zasad życia społecznego, wypracowanych i podanych przez Magisterium Kościoła. Fundamentalne zasady życia wspólnotowego ludzi, o których mówi Kościół, zakorzenione w chrześcijańskiej antropologii, zdają się w sposób obiecujący wychodzić naprzeciw oczekiwaniom współczesnej resocjalizacji oraz korespondują z najnowszymi podejściami w pedagogice resocjalizacyjnej i penitencjarnej.

Spis treści:

Wstęp          

Część 1
W poszukiwaniu adekwatnego fundamentu procesu destygmatyzacji

Wprowadzenie      

1. Kryzys dotychczasowych metod resocjalizacyjnych  
1.1. Kryzys resocjalizacji a kryzys wychowania      
1.2. Kryzys resocjalizacji a kryzys cywilizacyjno-społeczny  

2. Reorientacja podejść – przegląd wybranych stanowisk  
2.1. Koncepcja twórczej resocjalizacji  
2.2. Probacja    
2.3. Koncepcja profilaktyczno-resocjalizacyjnej funkcji społeczności lokalnej         

3. Wychowanie integralne i resocjalizacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła 
3.1. Zrozumieć, kim naprawdę jest człowiek – rys antropologiczno-optymistyczny 
3.2. Od filozofii osoby do wychowania ku wartościom 
3.3. Osobowość dewiacyjna a możliwości jej pozytywnej reintegracji    
3.4. Pomoc w odkrywaniu motywacyjnego sensu egzystencji
3.5. Ku zmianie świadomości aksjologicznej w procesie resocjalizacji  
3.6. Sens i potrzeba personalistycznej aksjologii resocjalizacji 

Część 2
Wieloaspektowy proces destygmatyzacji przestępców w świetle Magisterium Kościoła

Wprowadzenie 

4. Stygmatyzacja jako społeczna reakcja obronna wobec przestępców     
4.1. Stygmatyzacja jako czynnik kontroli społecznego status quo    
4.2. Destruktywny wpływ stygmatyzacji na resocjalizację przestępców  

5. Destygmatyzacja przestępców jako integralny element resocjalizacji i realizacji fundamentalnych zasad życia społecznego według Magisterium Kościoła     
5.1. Pojęcie destygmatyzacji w ujęciu pedagogiki resocjalizacyjnej
5.2. Destygmatyzacja i godność osoby ludzkiej 
5.3. Destygmatyzacja i zasada dobra wspólnego  
5.4. Destygmatyzacja i zasada powszechnego przeznaczenia dóbr  
5.5. Destygmatyzacja i zasada pomocniczości 
5.6. Destygmatyzacja i zasada uczestnictwa 
5.7. Destygmatyzacja i zasada solidarności  
5.8. Destygmatyzacja i podstawowe wartości życia społecznego – prawda, wolność, sprawiedliwość, miłość    

6. Przełamywanie stygmatyzacji w warunkach duszpasterstwa więziennego  

7. Dodatkowe konteksty resocjalizacyjne destygmatyzacji przestępców 
7.1. Kontekst społeczno-prawny 
7.2. Kontekst komunikacyjno-językowy

Refleksja końcowa 

Bibliografia  

Streszczenie  
Summary  
Zusammenfassung