Ewaluacja edukacyjna Społeczne światy ewaluatorów

Prezentowana publikacja skupia się na zagadnieniu ewaluacji (w szczególności ewaluacji edukacyjnej), które na świecie systematycznie zyskuje na znaczeniu, zwiększając wpływ na działania podejmowane w polityce publicznej. Bezpośrednio wynika to ze wzrastającego nacisku na efektywność, trafność alokowania środków i odpowiedzialność działań instytucji publicznych, także w systemie oświaty. Rola ewaluacji łączy się z potrzebą budowania strategii rozwoju w różnych dziedzinach życia społecznego i zabezpieczaniem interesu publicznego.

Przedmiotami badania są ewaluacja wewnętrzna (zbudowana na fundamencie teoretycznym autoewaluacji) i prowadzący ją w polskich szkołach nauczyciele, odgrywający rolę ewaluatorów. Głównymi celami uczyniono opis ich społecznych światów i próbę rekonstrukcji przebiegu procesu stawania się ewaluatorem.

Książka ma strukturę typową dla pracy empirycznej. W pierwszej części podjęto próbę przebycia wraz z Czytelnikiem wyboistej drogi prowadzącej od próby uchwycenia istoty ewaluacji do momentu wprowadzenia ewaluacji wewnętrznej do polskich szkół i opisu zawiłości instytucjonalnej praktyki ewaluacyjnej w rodzimym systemie oświaty, z wyeksponowaniem roli ewaluatora.

Część druga prezentuje zamysł badawczy w typowy sposób. Wieńczy ją wskazanie „rusztowania” kategorialnego dla całego zamysłu badawczego i jednocześnie dla rozkładu treści w części trzeciej, w której zamieszczono wyniki badań własnych. Zakończeniem jest próba opisu procesu stawania się ewaluatorem przez nauczyciela.

Adresatami książki są wszyscy zainteresowani ewaluacją edukacyjną – zarówno ci, którzy oprócz ustaleń teoretycznych poszukują także kolejnych empirycznych odsłon tego zagadnienia, jak i ci, dla których jest to początek podróży do „stacji ewaluacja”. Inspirację odnajdą w niej również nauczyciele wszystkich etapów edukacyjnych, którzy podejmują działania analityczno-badawcze w ramach swojej praktyki zawodowej.

Spis treści:

Przedmowa       

CZĘŚĆ PIERWSZA
Recepcja idei ewaluacji i jej źródła w polu praktyki edukacyjnej      

Wprowadzenie      
1. Istota pojęcia „ewaluacja”       
2. Praktykowanie ewaluacji poza teorią – teoria na usługach praktyki ewaluacyjnej       
3. Ewaluacja edukacyjna – w drodze do autoewaluacji (ewaluacji wewnętrznej)   
4. Zmiana systemu nadzoru pedagogicznego w Polsce   
5. Nieoczywiste potencjały ewaluacji wewnętrznej   
6. Nauczyciele ewaluatorami – nowa rola czy nowa scena?   
7. Zespoły ewaluacyjne  

CZĘŚĆ DRUGA
Konceptualizacja projektu badawczego 

1. Teoria społecznych światów Anselma Straussa jako perspektywa teoretyczna
2. Cele, przedmiot, problematyka badań 
3. Złożona natura przedmiotu badań a procedura analityczno-badawcza 
4. Temporalne ramy doboru próby celowej do badań   

CZĘŚĆ TRZECIA
Społeczne światy szkolnych ewaluatorów  

Wprowadzenie  
1. Ewaluacja jako działanie podstawowe 
2. Subświaty ewaluacji – procesy segmentacji      
3. Proces legitymizacji ewaluacji w zróżnicowanych perspektywach temporalnych 
4. Profile ewaluatorów – areny sporu      
5. Proces „stawania się” ewaluatorem 

Zakończenie   

Bibliografia