HABILITACJA Diagnoza Procedury Etyka Postulaty

Oficyna Wydawnicza „Impuls“ zaprasza Czytelników do nowej i wyjątkowej monografii naukowej „Habilitacja. Diagnoza, procedury, etyka i postulaty".  Jej twórcą jest Prof. dr hab. Bogusław Śliwerski, będący kierownikiem Katedry Teorii Wychowania i Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego. Rozprawa stanowi kompendium wiedzy na temat awansów naukowych prowadzących do samodzielności akademickiej.

Czytelnicy otrzymują nie tylko opis procedur i okoliczności im towarzyszących, ale przede wszystkim analizę złożoności zjawiska zwanego habilitacją, wielkich mechanizmów i drobnych kruczków nią rządzących, zdumiewająco nieraz odległych zależności i powiązań, niejednokrotnie podyktowanych osobistymi upodobaniami np. recenzenta.

Najnowsza książka prof. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego nie tylko potwierdza jego nadzwyczajne kompetencje w zakresie prowadzenia dyskursu naukowego, ale także stanowi niezwykle wartościowe kompendium wiedzy dla młodych naukowców, wkraczających dopiero (zwykle po doktoracie) na drogę kariery naukowej. – mówi prof. dr hab. Zbyszek Melosik.

"Bohaterem” tej publikacji jest sama habilitacja, jako przełom w karierze naukowej. Zdobycie tego stopnia pozwala stać się samodzielnym pracownikiem nauki. Poszerza się zakres kompetencji takiej osoby – decyzje w sprawie awansów, prowadzenie doktoratów.

Prof. dr hab. Zbyszek Melosik wskazuje również – książkę przenika swoista życzliwość wobec potencjalnych i aktualnych habilitantów. Bogusław Śliwerski nie ukazuje habilitacji jako zmory nocnej czy mąk Tantala, względnie miecza Damoklesa. Stara się wykazać – i udaje mu się to – że utrzymanie przez kandydatów wysokich standardów oraz stosowanie procedur muszą przynieść sukces.

Spis treści:

Wstęp   

Rozdział 1. Diagnoza skutków ekskluzji pedagogiki jako dyscypliny
naukowej z nauk humanistycznych 

1.1. Postępowania o nadanie tytułu naukowego profesora
w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika  
1.2. Postępowania pedagogów o nadanie tytułu naukowego
profesora w dziedzinie nauk społecznych  
1.3. Postępowania o nadanie stopnia naukowego
doktora habilitowanego w dyscyplinie pedagogika    
1.4. Intradyscyplinarna analiza postępowania o nadanie tytułu
naukowego profesora oraz stopnia naukowego
doktora habilitowanego   
1.5. Pedagogika a reforma dziedzin nauki    
1.6. Paradoks urzędniczej ekskluzji profesora z pedagogiki   
1.7. Pozytywistyczne ograniczanie młodych naukowców  
1.8. Dydaktyki przedmiotowe    

Rozdział 2. Procedury  

2.1. Wstęp      
2.2. Wędrówkę po awans zacznijmy od czytania prawa   
2.3. Doktorat w awansie naukowym habilitantów      
2.4. Co dwie głowy, to nie jedna!
Warto być promotorem pomocniczym   
2.5. Dwoisty członek komisji habilitacyjnej       
2.6. Nowa procedura – łatwa i przyjemna?       
2.7. Ucieczka do przodu      
2.8. Umorzenie postępowania habilitacyjnego  
2.9. Wniosek komisji habilitacyjnej a uchwała rady wydziału
Konflikt czy/i odpowiedzialność?    
2.10. Czym kierują się członkowie rady wydziału czy rady naukowej
instytutu, wstrzymując się od głosu?   
2.11. Nie róbmy wszystkiego na ostatnią chwilę      
2.12. Dlaczego wpłaca się darowiznę uniwersyteckiemu wydziałowi
z tytułu pokrycia kosztów postępowania habilitacyjnego?  

Rozdział 3. Osiągnięcia naukowe (nie tylko habilitanta) 

3.1. Definicje kluczowych pojęć dotyczących oceny osiągnięć
i prac naukowych    
3.2. Doktorat z cyklu publikacji?   
3.3. Doktorat w dorobku habilitanta
3.4. Paradoks redukcji osiągnięć naukowych
3.5. Parametryczna niepewność i wątpliwości prawne    
3.6. Produktywność naukowa      
3.7. Jakościowa ocena punktowanych czasopism   
3.8. Prawie naukowe czasopisma w procesie grantozy, punktozy
i impactfaktorozy?      
3.9. Co i komu może przedłożyć habilitant?      

Rozdział 4. Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów  

4.1. Pytania i odpowiedzi CK dotyczące problemów
w postępowaniach naukowych      
4.2. Wyniki wyborów członków Centralnej Komisji
do Spraw Stopni i Tytułów na kadencję 2017–2020 
4.3. Wybory władz Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów –
IX kadencja (2017–2020)   

Rozdział 5. Patologie    

5.1. Doceniono mistrza neurochirurgicznych cięć przerzutów
nieuczciwości akademickiej do mózgu polskiej nauki      
5.2. Kodeks etyczny prowadzenia badań pedagogicznych    
5.3. Nauka przeciwko fałszerstwom      
5.4. Trudna rola recenzenta      
5.5. Akademiccy (anty)klepacze 
5.6. POL-on jako sejf także fałszywych danych o szkolnictwie
wyższym i jego kadrach   
5.7. Kto „robił” doktorat?
5.8. Jak się „robi” habilitację?      
5.9. Słowacka ścieżka patologicznego awansu naukowego    
5.10. Niedobre praktyki recenzenckie    
5.11. „Uczciwi doktoranci” anonim piszą   
5.12. Nie zawsze skrót „dr” przed nazwiskiem znaczy „doktor”  
5.13. Dlaczego nie zostaje im czasu na pracę naukową?    
5.14. Czy(m) jest plagiat? 
5.15. Science and… plagiarism   
5.16. Od niektórych uczonych należy wymagać więcej  
5.17. Odsłona kolejnych patologii w szkolnictwie wyższym   
5.18. Jak Platforma Obywatelska degenerowała poziom szkolnictwa
wyższego  
5.19. Habilitacja – manipulacja  
5.20. Stracone pokolenia pedagogów 

Rozdział 6. Oczekiwania – prognozy  
6.1. Początki nowelizacji ustawy o stopniach naukowych
i tytule naukowym      
6.2. Stabilizowane akcje na polskie habilitacje      
6.3. Pierwszy projekt Ustawy 2.0 zespołu Marka Kwieka      
6.4. Projekt reformy nauki i akademii w Ustawie 2.0 w wydaniu
zespołu Arkadiusza Radwana   
6.5. Co nam szykują naukowcy z Uniwersytetu SWPS? 

Aneks. Dobre praktyki   

Bibliografia    

Indeks rzeczowy      

Indeks osób