Instrumenty komunikacji wewnętrznej w przedsiębiorstwie

Filozofia zarządzania strategicznego narzuciła przekonanie o potrzebie poszukiwania źródeł sukcesu przede wszystkim w otoczeniu organizacji gospodarczej. Dopiero badania nad zarządzaniem wiedzą, kapitałem intelektualnym i innymi elementami wartości niematerialnych wskazały na fakt istnienia wewnątrz przedsiębiorstw istotnego potencjału sukcesu, do którego należy zaliczyć sprawną komunikację wewnątrzorganizacyjną. W konsekwencji każdy menedżer powinien zostać wyposażony w odpowiednią wiedzę w zakresie komunikowania się oraz znajomość zasad i metod wspomagających procesy komunikacyjne. Temu celowi służy niniejsze opracowanie.

Autor przedstawia w nim charakterystykę procesu komunikowania się i poszczególnych jego elementów, a następnie omawia metody komunikacji nastawione na twórcze rozwiązywanie problemów, realizację zadań oraz partycypację pracowników w zarządzaniu. Ostatnia część pracy poświęcona jest narzędziom dostosowania struktur organizacyjnych przedsiębiorstwa do strumieni przepływu informacji: analizie systemu komunikacji oraz analizie wartości komunikowania, opracowanych i stosowanych w Niemczech, a zasługujących na popularyzację w Polsce.

Spis treści:

Wprowadzenie

Rozdział 1. Komponenty organizacji komunikacji w przedsiębiorstwie

1.1. Istota komunikowania, komunikowania się i informacji oraz wzajemne relacje
1.2. Elementy procesu komunikowania się
1.3. Kierunki sieci przepływu informacji
1.4. Komunikacja interpersonalna: formalna pisemna i formalna ustna. Zasady mówienia
i słuchania
1.5. Komunikacja nieformalna i sieć przepływu pogłosek
1.6. Języki niewerbalne, ich narzędzia i znaczenia
1.7. Typy zachowań uczestników komunikowania się

Rozdział 2. Metody komunikacji ukierunkowane na twórcze rozwiązywanie problemów, realizację zadań oraz partycypację pracowników w zarządzaniu

2.1. Integracyjne funkcje komunikacji w przedsiębiorstwie a zmiany organizacyjne i innowacje
2.2. Grupy, zespoły zadaniowe, komitety
2.3. Obrady i ich formy
2.4. Wspólnoty praktyków (communities of practice)
2.5. Grupy i zespoły wiedzy tzw. Group-Team-Ware
2.6. Grupy wspólnych interesów
2.7. Technologia otwartej przestrzeni (Open Space-Technology)
2.8. Koła jakości
2.9. Quality Audit Meeting (QAM)
2.10. Zespoły twórczego zaangażowania w jakość D. Petersena
2.11. Koncepcja „fermentacji drożdży”
2.12. Zespół do spraw przeprowadzenia oceny przełożonego – „radar personalny”
2.13. Metoda wewnętrznego marketingu kadrowego
2.14. „Gorąca grupa”
2.15. Grupa T – zespołowy trening wrażliwości

Rozdział 3. Wybrane metody projektowania i analizy systemów informacyjnych
w przedsiębiorstwie

3.1. KSS – Metoda analizy systemu komunikacji (Die Kommunikations-System-Studie)
3.2. KIWA – Analiza wartości informacji i komunikowania (Die Kommunikations und Informations-Wertanalyse)

Bibliografia