Kierunki rozwoju dydaktyki w dialogu i perspektywie

Książka podejmuje naukową refleksję w obszarze dydaktyki. W pierwszej części prowadzony jest dialog nad poszukiwaniem różnych paradygmatów rozumienia dydaktyki ogólnej. W drugiej zaś zostały zaprezentowane perspektywy rozwoju dydaktyki szczegółowej dotyczącej kształcenia na poziomie wyższym.

Z Wprowadzenia Anny Karpińskiej, Kierunki działalności Zespołu Dydaktyki Ogólnej w strukturach Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk:

Książka (...) to przykład współpracy i współdziałania wielu autorów skupionych wokół Augustowskich Spotkań Naukowych, podejmujących naukową refleksję w obszarze dydaktyki jako jednej z kanonicznych dyscyplin pedagogicznych, ale także innych nauk o edukacji. Ten zbiorowy namysł nad kondycją współczesnej dydaktyki, obszarami jej funkcjonowania na różnych etapach edukacyjnych, podejmowanymi problemami badawczymi, osiągnięciami i trudnościami, pozwolił sformułować kierunki jej rozwoju oraz wskazać przykładowe paradygmaty. Jednocześnie książka ta znakomicie wpisuje się w zaprezentowane czytelnikom profile aktywności Zespołu Dydaktyki Ogólnej przy KNP PAN, tworząc, podobnie jak i one, swoistą trójjednię nauki–dydaktyki–praktyki.

Z Wprowadzenia Walentyny Wróblewskiej, Od tradycji ku współczesności w dydaktyce:

Proponowana książka składa się z dwóch części. W pierwszej prowadzony jest dialog nad poszukiwaniem różnych paradygmatów rozumienia dydaktyki ogólnej, nauki teoretycznie i empirycznie zorientowanej, w drugiej natomiast zostały zaprezentowane perspektywy rozwoju dydaktyki szczegółowej dotyczącej kształcenia na poziomie wyższym. (…) Reasumując zawartość treściową prezentowanej książki warto zwrócić uwagę, iż dydaktyka jako subdyscyplina pedagogiczna jest w toku dynamicznego rozwoju. (…) Wiele pojęć, procesów dydaktycznych wymaga nowego odczytania, redefinicji, nowego interpretowania, z zachowaniem należytego szacunku dla tradycji dydaktycznej i jej niekwestionowanego dorobku.