Miary efektywności zarządzania na rynkach finansowych

W książce zaprezentowane zostały zarówno podstawowe, jak i zaawansowane miary efektywności zarządzania portfelem inwestycyjnym. Bardzo popularne miary oceny, takie jak współczynniki Sharpe’a i Treynora oraz alfa Jensena, należą już do miar klasycznych, a stosowanie ich wymaga przyjęcia wielu założeń dotyczących stóp zwrotu i samych rynków finansowych. Jednak, jak pokazały badania naukowe z lat 90. XX w. i początku XXI w., znaczna część tych założeń nie jest spełniana. W związku z tym pojawiła się potrzeba uzupełnienia miar podstawowych o inne, bardziej zaawansowane, uwzględniające m.in. kurtozę czy skośność rozkładu stóp zwrotu, ewentualnie o inne cechy charakteryzujące współczesne rynki finansowe.

Książka zawiera miary oceny efektywności zarówno podstawowe, jak i zaawansowane – zaprezentowane zostały popularne rozszerzenia miar Sharpe’a, Treynora i Jensena. W drugiej części przybliżono Czytelnikowi wskaźniki bardziej złożone, jak tracking error, information ratio, współczynniki: Omega, Kappa, Giniego, Farinelli-Tibiletti czy też Racheva. W ostatniej części omówiona została problematyka tzw. par aktywów (pairs trading) szeroko wykorzystywana w analizie technicznej.

Książka przeznaczona jest zarówno dla początkujących inwestorów, jak i tych, którzy chcieliby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu współczesnych miar oceny efektywności stosowanych na rynkach finansowych. Użyte w książce oznaczenia nawiązują do tekstów źródłowych, aby ułatwić Czytelnikowi płynne przejście przy pogłębianiu problematyki.

Wstęp

1. Stopa zwrotu i ryzyko na rynkach finansowych

2. Porównania wyników inwestycyjnych skorygowanych o czynnik ryzyka (Risk Adjusted Performance) - RAP
2.1. Wyniki inwestycyjne zależne od przyjętej skali
2.2. Wyniki inwestycyjne niezależne od przyjętej skali
2.3. Podział miar efektywności

3. Grupa wskaźników Treynora
3.1. Wskaźnik Treynora
3.1.1. Zmodyfikowany współczynnik Treynora
3.1.2. Wskaźnik Blacka-Treynora (Black-Treynor ratio)
3.1.3. Uogólniony wskaźnik Blacka-Treynora (generalized Black-Treynor ratio)
3.1.4. Współczynnik oszacowania (appraisal ratio lub Treynor-Black ratio)

4. Grupa wskaźników Sharpe‘a
4.1. Wskaźnik Sharpe‘a
4.1.1. Zmodyfikowany wskaźnik  (Risk Adjusted Performance) - RAP
4.1.2. Wskaźnik M2 dla współczynnika beta
4.1.3. Zmodyfikowany wskaźnik Sharpe‘a - różnicowa stopa zwrotu (differential return)
4.1.4. Uogólniona miara Modligliani-Midigliani (Generalized M-M measure) - GM2
4.1.5. Excess standard deviation adjusted return - eSDAR
4.1.6. Indeks Aftaliona i Ponceta
4.1.7. Wskaźnik M3
4.1.8. Podwójny współczynnik Sharpe‘a
4.1.9. Zmodyfikowany wskaźnik Sharpe‘a - formuła Israelsena
4.1.10. Współczynnik Sharpe‘a skorygowany o wartość skośności - ASRR
4.1.11. Współczynnik Sharpe‘a uwzględniający wpływ skośności i kurtozy portfela (adjusted for skewness and kurtosis Sharpe ratio) - ASKSR
4.1.12. Współczynnik Sharpe‘a oraz iloraz skośności i kurtozy - S/KSP
4.1.13. Skorygowany współczynnik Sharpe‘a - ASR
4.1.14. Zmodyfikowany współczynnik Sharpe‘a i Mahdaviego - AS - HP
4.1.15. Współczynnik Sharpe‘a z uwzględnieniem autokorelacji - SP,q
4.1.16. Zmodyfikowany współczynnik Sharpe‘a z uwzględnieniem minimalnej stopy zwrotu
4.1.17. Współczynnik Downside-Risk Sharpe - SP,D
4.1.18. Zmodyfikowany współczynnik Sharpe‘a - VAR
4.1.19. Zmodyfikowany współczynnik Sharpe‘a I - MVARS
4.1.20. Zmodyfikowany współczynnik Sharpe‘a II - CVARS
4.1.21. Warunkowy współczynnik Sharpe‘a (Conditional Sharpe Ratio) - RVARS
4.1.22. Współczynnik Sortino

5. Grupa wskaźników Jensena
5.1. Alfa Jensena
5.1.1. Zmodyfikowane współczynniki Jensena
5.1.2. Alfa Jensena z modelu Brennana
5.1.3. Alfa całkowitego ryzyka (Total Risk Ralpha)
5.2. Alfa McDonalda
5.2.1. Alfa z modelu Pogue‘a, Solnika i Rousselina
5.2.2. Alfa Jensena cen przeszłych
5.2.3. Alfa z modelu Lelanda
5.2.4. Alfa Sharpe‘a
5.2.5. Miara Mosesa, Cheyneya i Veita
5.2.6. Model Eltona i Grubera
5.3. Wykorzystanie współczynnika Treynora, Sharpe‘a i Jensena

6. Zaawansowane miary oceny efektywności zarządzania
6.1. Błąd dopasowania (tracking terror) - TE
6.1.1. Błąd dopasowania a problem optymalizacji portfela inwestycyjnego
6.1.2. Czynniki wpływające na wielkość błędu dopasowania
6.2. Współczynnik informacyjny (information ratio) - IR
6.2.1. IR jako miara efektywności zarządzania portfelem
6.2.2. Modyfikacje współczynnika IR
6.3. Nadwyżkowa stopa zwrotu omega
6.4. Współczynnik Omega
6.4.1. Omega jako miara efektywności zarządzania
6.4.2. Współczynnik Omega Sharpe‘a - OSR
6.4.3. Ryzyko Omega
6.5. Skośność zmienności (variability skewness) - VS
6.6. Współczynnik Mini-Max
6.7. Współczynnik Bernardoa i Ledoita (lub też współczynnik zysków i strat: gain-loss ratio) - BL
6.7.1. Współczynnik d (d ratio)
6.8. Współczynnik Kappa (zwany także Sortino-Satchell ratio) - Kl
6.9. Upside potential ratio - UPR
6.10. Współczynnik Farinelli-Tibiletti
6.11. Współczynnik Giniego (Gini ratio)
6.11.1. Zmodyfikowany współczynnik Giniego
6.11.2. Koeficjent Giniego - GR
6.12. Współczynnik Racheva - RCP
6.12.1. Uogólniony współczynnik Racheva
6.12.2. Współczynnik Racheva uwzględniający wyższe momenty centralne - RHMR
6.13. Pozostałe miary
6.13.1. Miara specyficzna performance (specific performance measure)
6.13.2. Indeks Hursta

7. Siła relatywna aktywów jako miara oceny efektywności zarządzania portfelem
7.1. Siła relatywna aktywów
7.1.1. Modele zastosowania siły relatywnej na rynku aktywów
7.1.2. Przykłady zastosowania siły relatywnej
7.2. Strategia handlu parami aktywów (pairs trading)
7.2.1. Podstawowe założenia metody handlu parami aktywów
7.2.2. Handel parami aktywów w przypadku dwu walorów
7.2.3. Zastosowanie handlu parami

8. Miary awersji do ryzyka oraz analiza związków między wybranymi miarami efektywności
8.1. Miary ryzyka wprowadzone przez Pratta i Arrowa
8.2. Relacje między miarami Sharpe‘a, Treynora i Jensena
8.3. Związek współczynnika Omega z wyceną opcji call i put

Zakończenie

Bibliografia