Proaktywna starość. Strategie radzenia sobie ze stresem w okresie późnej dorosłości

Książka wpisuje się w nowy nurt dyskusji o starzeniu się i starości, który akcentuje możliwości optymalnego przystosowania się i rozwoju seniorów, wskazuje różnorodne zasoby ułatwiające poradzenie sobie z charakterystycznymi dla tego okresu sytuacjami trudnymi oraz podkreśla odpowiedzialność człowieka za kształt tego ostatniego etapu życia. W nowym świetle ukazano zagadnienie strategii pomyślnego starzenia się poprzez wzmacnianie posiadanych zasobów i budowanie nowych, inicjatywę i kreatywność, przygotowywanie się na wystąpienie potencjalnych zagrożeń i strat.


Z recenzji dr hab. Stanisławy Steuden, prof. KUL:

Monografia wychodzi naprzeciw oczekiwaniom społecznym, odzwierciedla potencjalności i zasoby seniorów, jak również stanowi kompendium wiedzy na temat różnych, a jednocześnie psychologicznie i społecznie ważnych, obszarów okresu starzenia się i starości. W sposób szczególny Autorka koncentruje uwagę Czytelnika na starości, której cechą jest aktywność osób starszych w różnych obszarach życia, podejmowanie nowych zadań i efektywne przekraczanie ograniczeń związanych z wiekiem i stanem zdrowia.

1.1. Ustalenia teoretyczne dotyczące okresu późnej dorosłości

   1.1.1. Starość i starzenie się – kwestie definicyjne

   1.1.2. Koncepcje starzenia się i starości

1.2. Psychofizyczne aspekty starości

   1.2.1. Stan zdrowia i sprawność

   1.2.2. Funkcjonowanie psychologiczne

1.3. Miejsce człowieka starego w społeczeństwie

   1.3.1. Relacje społeczne

   1.3.2. Styl życia
 

2.1. Aktywność zaradcza

   2.1.1. Stres i radzenie sobie

   2.1.2. Proaktywne zachowania zaradcze

2.2. Uwarunkowania radzenia sobie

   2.2.1. Zasoby jako moderatory zachowań zaradczych

   2.2.2. Rola wybranych zasobów w aktywności zaradczej

2.3. Sytuacje trudne i radzenie sobie w starości

   2.3.1. Sytuacje trudne

   2.3.2. Zachowania zaradcze osób starszych
 

3.1. Proaktywność i jej uwarunkowania

   3.1.1. Proaktywne strategie zaradcze

   3.1.2. Czynniki socjodemograficzne a zachowania proaktywne

   3.1.3. Cechy osobowości a proaktywne strategie radzenia sobie

   3.1.4. Wybrane zasoby osobiste a proaktywne strategie zaradcze

3.2. Typy proaktywności

   3.2.1. Strategie radzenia sobie w wyodrębnionych typach osób starszych

   3.2.2. Zmienne socjodemograficzne u osób o różnych typach proaktywności

   3.2.3. Cechy osobowości u osób różniących się typem proaktywności

   3.2.4. Wybrane zasoby osobiste u osób o różnych typach proaktywności

3.3. Wspieranie proaktywności w okresie starzenia się