Problematyka przestępstw bezpośrednio związanych z ochroną dóbr osobistych człowieka, w szczególności problematyka czynów zabronionych popełnionych za pomocą środków masowego komunikowania, a wymierzonych w dobre imię i cześć człowieka od dawna stanowi przedmiot badań nie tylko prawników, ale również etyków, socjologów, dziennikarzy i należy do jednej z najbardziej aktualnych i spornych nie tylko w Polsce, ale i na świecie.Rozwój techniki, a co za tym również idzie rozwój nowych możliwości komunikowania się na odległość, poza oczywiście wieloma pozytywnymi aspektami, pociąga za sobą również negatywne skutki otwierając tym samym coraz to nowe możliwości naruszania dóbr osobistych człowieka, w szczególności jego dobrego imienia oraz czci. I chociaż tzw. „wolność mediów” umożliwia wkraczanie w dobra osobiste, to nie można przyjąć, że takie zachowania zawsze powinny pozostawać bezprawne.
Publikacja omawia w szczególności:
- Konstytucyjny model swobody wypowiedzi
- Przestępstwa zniesławienia prasowego
- Przestępstwa zniewagi prasowej
- Kary i środki karne przewidziane za popełnienie przestępstwa zniesławienia i zniewagi prasowej
Spis treści:
PRZEDMOWA
Rozdział I. KONSTYTUCYJNY MODEL SWOBODY WYPOWIEDZI
1.1. Określenie istoty swobody wypowiedzi
1.2. Miejsce swobody wypowiedzi w katalogu wolności i praw człowieka
1.3. Konstytucyjne gwarancje swobody wypowiedzi
1.3.1. Zakaz cenzury prewencyjnej
1.3.2. Instytucjonalne gwarancje środków społecznego przekazu
1.3.3. Znaczenie ogólnej klauzuli limitacyjnej dla swobody wypowiedzi i wolności prasy
1.4. Obowiązki państwa w zakresie zagwarantowania swobody wypowiedzi prasowej
1.5. Zadania prasy w demokratycznym państwie prawnym
Rozdział II. PRZESTĘPSTWO ZNIESŁAWIENIA PRASOWEGO
2.1. Godność człowieka jako przedmiot ochrony przestępstwa zniesławienia
2.1.1. Ochrona czci człowieka
2.1.2. Ochrona dobrego imienia
2.2. Zniesławienie prasowe jako kwalifi kowany typ przestępstwa zniesławienia
2.3. Okoliczności wyłączające bezprawność zniesławienia prasowego na gruncie KK
2.3.1. Publiczność i prawdziwość zarzutu
2.3.2. Obrona społecznie uzasadnionego interesu
2.3.3. Sprawowanie funkcji publicznej
2.4. Okoliczności wyłączające bezprawność zniesławienia prasowego na gruncie prawa prasowego
2.4.1. Rozpowszechnianie materiałów Polskiej Agencji Prasowej
2.4.2. Wyłączenie odpowiedzialności za treść komunikatów urzędowych, orzeczeń, ogłoszeń i reklam
2.4.3. Publikowanie zgodnych z prawdą i rzetelnych sprawozdań z jawnych posiedzeń Sejmu
2.4.4. Krytyka jako okoliczność wyłączająca bezprawność zniesławienia prasowego
2.5. Karnoprocesowa problematyka zniesławienia prasowego
Rozdział III. PRZESTĘPSTWO ZNIEWAGI PRASOWEJ
3.1. Pojęcie zniewagi
3.2. Formy popełnienia przestępstwa zniewagi
3.3. Przedmiot ochrony
3.4. Strona przedmiotowa
3.5. Podmiot i strona podmiotowa przestępstwa znieważenia
3.6. Specyfi ka przestępstwa zniewagi prasowej
3.7. Okoliczności wyłączające przestępność lub łagodzące odpowiedzialność za znieważenie
3.8. Karnoprocesowa specyfi ka przestępstwa zniewagi
3.9. Zbieg przepisów i zbieg przestępstw
Rozdział IV. KARY I ŚRODKI KARNE PRZEWIDZIANE ZA POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA ZNIESŁAWIENIA I ZNIEWAGI PRASOWEJ
4.1. Zakres penalizacji typów kwalifi kowanych przestępstw: zniesławienia i znieważenia
4.1.1. Kary kryminalne
4.2. Środki karne
4.2.1. Nawiązka
4.2.2. Podanie wyroku do publicznej wiadomości
4.3. Odpowiedzialność karna na gruncie prawa prasowego
4.3.1. „Kara dodatkowa” przepadku materiału prasowego
4.3.2. Zawieszenie oraz konfi skata dziennika lub czasopisma jako szczególne rodzaje sankcji za przestępstwa popełnione przez prasę
WZORY PISM PROCESOWYCH
