Region w gospodarce opartej na wiedzy. Kapitał ludzki, innowacje, korporacje transnarodowe

1. Region wiedzy – określa rolę wiedzy w determinowaniu procesów rozwoju re­gionalnego oraz identyfikuje, w jaki sposób kapitał ludzki, w kontekście teoretycznym i praktycznym, przyczynia się do tworzenia wartości i budowania Gospodarki Opartej na Wiedzy w wymiarze regionalnym.

 

2. Region innowacyjny – koncentruje się na identyfikacji regionalnych mechanizmów tworzenia procesów innowacji. Omawia istotę regionalnej płaszczyzny polityki innowacyjnej, która zajmuje dziś szczególne miejsce w polityce rozwoju polskich regionów.

 

3. Region w gospodarce globalnej – wskazuje, w jaki sposób środowiska lokalne i regionalne mogą wykorzystywać proces globalizacji, nie ulegając marginalizacji i unifikacji, wzmacniając swoje znaczenie i pozycję konkurencyjną.

Skuteczność realizacji regionalnej polityki rozwoju zależy dziś przede wszystkim od wiedzy, kompetencji i świadomości aktorów biorących udział w określaniu jej priorytetów i ich determinacji w fazie wdrażania. Stąd wiedza, którą prezentujemy w podręczniku, ma charakter edukacyjny i porządkujący, ale nade wszystko służy two­rzeniu dobrej praktyki gospodarczej w sektorze publicznym w zakresie wykorzystywania nowoczesnych narzędzi i czynników odpowiedzialnych za rozwój regionu.

Wiedza ta prezentowana jest z perspektywy ekonomicznej, socjologicznej i zarządczej. Adresowana jest zarówno do praktyków, jak i teoretyków zajmujących się problemami zarządzania jednostkami samorządu terytorialnego.

1.1. Znaczenie wiedzy w determinowaniu procesów rozwoju regionalnego

   1.1.1. Istota i rodzaje wiedzy

   1.1.2. Uwarunkowania i procesy tworzenia wiedzy w regionie

   1.1.3. Zarządzanie wiedzą w regionie

   1.1.4. Wiedza w kształtowaniu gospodarki opartej na wiedzy na poziomie regionalnym

   1.1.5. Wiedza jako determinanta atrakcyjności inwestycyjnej regionu

1.2. Kapitał ludzki w wybranych teoriach rozwoju regionalnego

   1.2.1. Pojęcie i właściwości kapitału ludzkiego

   1.2.2. Kapitał ludzki w ujęciu ekonomii klasycznej

   1.2.3. Kapitał ludzki w teoriach i koncepcjach gospodarki przestrzennej

1.3. Kapitał ludzki w praktyce polityki regionalnej

   1.3.1. Kapitał ludzki a rozwój społeczeństwa informacyjnego w regionie

   1.3.2. Rola kapitału ludzkiego w budowaniu innowacyjnych regionów

   1.3.3. Obszary inwestycji w kapitał ludzki w regionie

   1.3.4. Ranga polityki i kierunki inwestycji w kapitał ludzki w na poziomie regionów

2.1. Procesy innowacji – determinanta współczesnego rozwoju

   2.1.1. Innowacje – istota, definicje, współzależności

   2.1.2. Terytorium jako determinanta procesów innowacji

2.2. Procesy innowacji a rozwój regionalny – ujęcie teoretyczne

   2.2.1. Środowisko innowacji

   2.2.2. Region uczący się

   2.2.3. Regionalny system innowacji

   2.2.4. Klastry innowacyjne

2.3. Regionalna polityka innowacyjna

   2.3.1. Istota, cele i narzędzia regionalnej polityki innowacyjnej

   2.3.3. Regionalne strategie innowacji

   2.3.4. Foresight regionalny

   2.3.5. Benchmarking regionalnych systemów innowacji

   2.3.6. Monitoring i ewaluacja – narzędzia doskonalenia zarządzania procesami innowacji

3.1. Znaczenie korporacji transnarodowych (KTN) w gospodarce regionu

   3.1.1. Rola i pozycja korporacji w gospodarce globalnej

   3.1.2. Przesłanki umiędzynarodowienia działalności przedsiębiorstw w wybranych koncepcjach teoretycznych

   3.1.3. Bezpośrednie inwestycje zagraniczne i ich wpływ na rozwój regionu

3.2. Korporacje transnarodowe we wzmacnianiu terytorialnych systemów innowacji

   3.2.1. Kooperacja jako forma rozwoju przedsiębiorstw i regionu

   3.2.2. Korporacje transnarodowe w roli globalnego nośnika innowacji

   3.2.3. Koncepcja terytorializacji przedsiębiorstw w kontekście fenomenu bliskości

3.3. Przyciąganie inwestorów i wzmacnianie procesów terytorializacji poprzez marketing terytorialny

   3.3.1. Korporacje transnarodowe w roli odbiorcy działań marketingowych regionu

   3.3.2. Narzędzia marketingowe w przyciąganiu i utrzymaniu inwestycji zagranicznych – proinwestycyjny marketing-mix

   3.3.3. Oferta inwestycyjna jako produkt dedykowany KTN

   3.3.4. Cenowe instrumenty budowania atrakcyjności inwestycyjnej jednostek terytorialnych

   3.3.5. Specyfika dystrybucji w marketingu terytorialnym

   3.3.6. Promocja inwestycyjna jednostek terytorialnych

   3.3.7. Opieka poinwestycyjna KTN jako czynnik terytorializacji