Typografie

Niniejszy wybór pism Philippe’a Lacoue-Labarthe obejmuje niezwykle szeroką problematykę. Znajdziemy w tej książce rozprawę o antysystemowej filozofii Friedricha Nietzschego, analizy poświęcone koncepcji tragedii Friedricha Hölderlina i jego relacji z antyczną Grecją, drobiazgowe odczytanie dzieła jednego z najciekawszych psychoanalityków, Theodora Reika, esej o Freudowskiej koncepcji teatru, artykuły o ontologii i politycznym zaangażowaniu Martina Heideggera, czy przekrojowy szkic o znaczeniu postaci Edypa w europejskiej kulturze. Pytania, jakie w swoich tekstach stawia Lacoue-Labarthe dotyczą najważniejszych kwestii zachodniej myśli, koncentrują się wokół problematyki mimesis, reprezentacji i tragedii, koncepcji modernistycznego podmiotu i statusu psychoanalizy, ideologii, politycznego zaangażowania i miejsca, jakie intelektualista zajmuje w świecie, wreszcie: pozycji filozofii i literatury w nowoczesności. Typografie to także przykład skrupulatnej i inwencyjnej lektury tekstów filozoficznych i literackich, to lekcje czytania, dzięki którym odkrywamy znaczenie najistotniejszych problemów naszej współczesności.          

Philippe Lacoue-Labarthe (1940-2007) – profesor na Uniwersytecie im. Marca Blocha w Strasbourgu, filozof, filolog i tłumacz. Jego zainteresowania skupiały się wokół kultury starożytnej Grecji, romantyzmu niemieckiego, twórczości Hölderlina, Nietzschego, Heideggera, Benjamina i Celana. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli dekonstrukcji. Przez wiele lat współpracował z Jean-Lukiem Nancym i Jacques’em Derridą. Do jego najważniejszych prac należą: Le sujet de la philosophie – Typograhies I (1979), L’imitation des Modernes – Typograhies II (1986), Poezja jako doświadczenie (1986), La fiction du politique. Heidegger, l’art et la politique (1987), Musica ficta (figures de Wagner) (1991), Phrase (2000), Poétique de l’histoire (2002). 

Spis treści

Jakub Momro, Echa dekonstrukcji
Psychoanaliza jako pole krytyczne
Romantyzm jako marzenie o piśmie
Typografia, ontologia, mimesis
Filozofia i retoryka
Prozaiczność tragedii
Od fikcji polityczności do mitu nazistowskiego
Poezja bólu
Rytm, czyli podmiot
Figura świadomości
Bibliografia prac Philippe’a Lacoue-Labarthe’a
Tłumaczenia (wybór
Bajka (Literatura i filozofia)
Scena jest pierwotna
Scena antysceny
Freud i Nietzsche: Arystoteles
Śmierć obsceniczna
Theatrum analyticum
Etyczne doświadczenie otchłani
Echo podmiotu
Legendy
Podmiot (autobiografia, muzyka)
Dokument
Muzyczny początek
Żałoba i rywalizacja
Styl i akcent: słyszeć widzenie
„Powieść jest zwierciadłem...”
Agonia
Do pole parole
Mimesis i Unheimlichkeit
Rytm, typ, charakter
Matczyne zamknięcie
Cezura spekulatywności
Hölderlin i Grecy
Transcendencja skończona w polityce
Poetyka i polityka
„Ostatni filozof”. Edyp jako figura
Indeks rzeczowy
Indeks nazwisk