W stronę ontologii. Nicolaia Hartmanna i Martina Heideggera postneokantowskie projekty filozofii

Tematem książki są dwa dwudziestowieczne projekty ontologii: ontologia krytyczna Nicolaia Hartmanna oraz ontologia fundamentalna Martina Heideggera. Autorka dokonuje ich ujęcia zarówno w aspekcie historyczno-filozoficznym, jak i problemowym. Praca ogniskuje się wokół tych kontekstów ich myśli, które do tej pory często było pomijane. Filozofia Hartmanna i filozofia Heideggera zostają więc przedstawione po pierwsze w odniesieniu do filozofii Kanta, po drugie w odniesieniu do neokantyzmu, po trzecie zaś także w odniesieniu do siebie nawzajem. Hartmann i Heidegger dokonują reinterpretacji – w stosunku do interpretacji neokantowskiej – filozofii Kanta, wskazując na zapoznany przez neokantystów, a istotny dla królewieckiego myśliciela, aspekt ontologiczny. Mimo wspólnego punktu wyjścia myślenie Hartmanna oraz myślenie Heideggera rozwijają się w różnych kierunkach, różnie oceniają wartość analiz neokantowskich, w konsekwencji czego ich własne filozoficzne projekty znacznie się od siebie różnią . Obok kontekstu historycznego równie ważny pozostaje kontekst problemowy. Jednym z najważniejszych problemów, które zostają podjęte w książce, jest problem metafizyki oraz nierozerwalnie z nim związany problem wieloznaczności Kantowskiego pojęcia rzecz sama w sobie.

SPIS TREŚCI

Wstęp

Rozdział 1: Kantowski projekt filozofii 

1.1. Kantowski projekt odrodzenia metafizyki na tle toczącego

się w drugiej połowie XVIII wieku sporu o oczywistość

podstaw nauk metafizycznych

1.2. O dwóch znaczeniach Kantowskiego terminu rzecz

sama w sobie

1.2.1. Wieloznaczność filozofii Kanta

1.2.2. Dwa pojęcia rzeczy samej w sobie w filozofii po Kancie

1.2.3. Dwuznaczność terminu rzecz sama w sobie w filozofii

Kanta

1.2.4. Epistemologiczne i ontologiczne konotacje terminu

rzecz sama w sobie

1.3. Kantowskie pojęcie metafizyki

1.3.1. Problemy z określeniem Kantowskiego pojęcia metafizyki

1.3.2. Kantowski podział filozofii

1.3.3. Metafizyka jako epistemologia oraz

metafizyka jako ontologia

1.3.4. Metafizyka krytyczna jako przezwyciężenie dogmatyzmu

i sceptycyzmu

Rozdział 2: Nicolaia Hartmanna interpretacja

Kantowskiego projektu filozofii

2.1. Metafizyczne interpretacje filozofii Kanta

2.2. Szkoła marburska

2.3. Nicolaia Hartmanna krytyka marburskiej interpretacji

filozofii Kanta

2.4. Pojęcie rzeczy samej w sobie jako podstawa

stanowiska krytycznego

2.5. Kantowska krytyka jako krytyka epistemologiczna..194

2.6. Kantowska krytyka jako propedeutyka

krytycznej ontologii

Rozdział 3: Martina Heideggera interpretacja

Kantowskiego projektu filozofii

3.1. Neokantyzm jako punkt wyjścia

3.2. Kantowska krytyka jako ugruntowanie metafizyki,

czyli ontologia

3.3. Rzecz sama w sobie jako bycie

3.4. Kantowska krytyka jako kres metafizyki

3.5. Bycie jako rzecz sama w sobie

Rozdział 4: Dwa projekty nowej ontologii

4.1. Hartmannowski i Heideggerowski projekt filozofii

w perspektywie problemowej

4.2. Ontologia

4.3. Metafizyka

4.4. Metoda filozofii

4.5. Filozofia a nauka

Rozdział 5: Człowiek i świat. Dwie próby ontologicznego

ujęcia problemu poznania

5.1. Poznanie

5.2. Prawda

5.3. Człowiek i świat

5.4. Świat a tajemnica

Zakończenie

Bibliografia

Indeks nazwisk