Wojciech Zdarzyński

Wojciech Zdarzyński ma konstrukcję podobną do pierwszej powieści Krasickiego. Obok stylizacji i formy pamietnikarskiej można odkryć w schemacie fabuly liczne zbieżności między obu utworami. W pierwszej części przesdtawił Krajewski edukację domową i szkolną swego bohatera, w satyrycznych obrazkach obyczajowych wykpiwając jej szkodliwe metody, by zaś do reszty skompromitować wychowanka sarmackiej prowincji, kazał mu reprezentować saską galanterię w salonach modnych dam warszawskich. Po smierci rodziców i opiekuna, osaczony przez lichwiarzy, ratuje się Zdarzyński, naśladując swój pierwowzór, ucieczką z Warszawy, ale nie w stylu robinsonady do nieznanej wyspy, lecz balonem na księżyc, gdzie ląduje w utopijnej krainie Sielan...