Zarządzanie bezpieczeństwem jako dysfunkcja systemu władzy

Współczesne demokracje zachodnie osiągnęły niespotykany w dziejach poziom dobrobytu oraz indywidualnego bezpieczeństwa jako powszechnej gwarancji podstawowych praw obywatelskich. Panuje przekonanie, że stan ten charakteryzuje się niezachwianą i wciąż rosnącą stabilnością, że wzrost dobrobytu jest tożsamy ze wzmacnianiem indywidualnego i zbiorowego bezpieczeństwa. Celem książki jest obnażenie naiwności tego przekonania, wskazanie racji, dla których zarządzanie bezpieczeństwem jako nieunikniony rezultat technicyzacji i demokratycznej decentralizacji władzy państwowej stanowi w rzeczywistości jedynie skuteczne narzędzie intensyfikowania niekontrolowanej dynamiki wzrostu. Ta z kolei uderza ostatecznie w podstawy bytu rozwiniętych społeczeństw, generując potężne impasy strukturalne, których zaledwie symptomami (w dodatku nie jedynymi) są następujące po sobie w coraz krótszym czasie tzw. kryzysy gospodarcze.

Spis treści:

Wstęp

Rozdział 1. Kryzys politycznej formy sprawowania władzy  

1.1. Ideowe i organizacyjne przeobrażenie suwerennego państwa w demokratyczne społeczeństwo  
1.2. Zanik kategorii politycznej tożsamości   

Rozdział 2. Od demokracji liberalnej do demokracji masowej  

2.1. Demokratyzacja demokracji  
2.2. Ideowe zaplecze demokracji liberalnej – indywidualizm, postęp, bezpieczeństwo   
2.3. Realia demokracji masowej: kolektywizm, narcyzm, bezpieczeństwo  

Rozdział 3. Fundamentalna sprzeczność między ładem światowym a bezpieczeństwem społecznym  

Rozdział 4. Zarządzanie bezpieczeństwem jako iluzja  

4.1. Problem ekologii jako kryterium (nie)skuteczności współczesnej instytucji państwa  
4.2. Systemowa niezdolność technik zarządzania bezpieczeństwem w kreowaniu strategii bezpieczeństwa  

Zakończenie  

Bibliografia